ป่าพื้นถิ่น (local forest) เป็นคำประยุกต์มาจากคำว่า ระบบนิเวศป่าไม้ (forest ecosystem) เพื่อให้เข้าใจง่ายขึ้นและจำเพาะเจาะจงในแต่ละพื้นที่มากขึ้น โดยแต่ละพื้นที่อาจจะมีป่าพื้นถิ่นเหมือนหรือแตกต่างกันออกไป ตามลักษณะของภูมิประเทศ ภูมิอากาศ ปริมาณน้ำฝน ความสูงจากระดับน้ำทะเล และปัจจัยอื่น ๆ ในส่วนประเภทของป่าพื้นถิ่นก็ยังเรียกเหมือนเดิมตามชนิดป่านั้น ๆ เช่น ป่าเต็งรัง ป่าเบญจพรรณ ป่าดิบแล้ง ป่าดิบชื้น ป่าดิบเขา ป่าชายเลน ป่าพรุ เป็นต้น